ECLI:NL:RBNNE:2021:1169

Samenloop Wzd-machtiging bij een psychische stoornis.

Mocht cliënt een machtiging in het Wvggz kader krijgen dan zou dit leiden tot overplaatsing, hetgeen door de zorgverantwoordelijke alsmede de psychiater niet in het belang van cliënt wordt geacht. Doordat cliënt goed op haar plek is in de huidige instelling die gespecialiseerd is in de problematiek van cliënt (schizofrenie) wordt een voortzetting van het verblijf onder de Wzd dan ook noodzakelijk en geschikt geacht. Het CIZ verzoekt de rechtbank een rechterlijke machtiging onder de Wzd af te geven op basis van de zorgbehoefte van cliënt, ondanks het ontbreken van een psychogeriatrische aandoening, verstandelijke handicap of gelijkgestelde aandoening.

In het belang van de zorgbehoefte van de cliënt wordt een rechterlijke machtiging op grond van de Wzd afgegeven, ondanks dat er sprake is van een psychische stoornis. Vervolgens toetst de rechter op basis van de Wzd of aan de formele vereisten voor het afgeven van een rechterlijke machtiging is voldaan.

In uitzonderlijke gevallen kan een machtiging op grond van de Wzd passender zijn dan op grond van de Wvggz, ondanks dat sprake is van een psychische stoornis. Van belang is dat de rechter niet toetst aan de formele vereisten van de Wvggz of Wzd maar aan de zorgbehoefte van de cliënt.

Zie met name overweging 2.2.5:

• “De gestelde stoornis wordt weliswaar gekwalificeerd als een psychische stoornis, maar de zorgbehoefte als gevolg van deze stoornis sluit aan bij de in het kader van de Wzd geleverde zorg. Het gaat in de onderliggende zaak namelijk om een chronische en therapieresistente vorm van schizofrenie waarbij geen enkel behandelperspectief en behandelindicatie is. Dit maakt dat de psychotische symptomen van cliënt niet te beïnvloeden zijn en al enkele jaren aan de orde zijn. Dit leidt tot een beeld waarbij de neurocognitieve stoornissen van cliënt ernstig zijn verstoord. Dit vergt een aanhoudend extern zorgkader, zoals men ook ziet bij dementie.”
• Daarbij acht de rechtbank van belang dat de wetgever bij de totstandkoming van de Wzd en de Wvggz heeft bedoeld dat de zorgbehoefte en de continuïteit van de zorg van cliënt voorop gesteld moeten worden als er gekozen moet worden tussen deze twee wetten. Dit blijkt uit de uitgangspunten zoals genoemd in de handreiking “Samenloop” van het ministerie van Volksgezondheid. De rechtbank is van oordeel dat ook in dit uitzonderlijke geval de zorgbehoefte van cliënt en continuïteit van de zorg leidend moet zijn. Uit de onderliggende stukken en hetgeen tijdens de mondelinge behandeling naar voren is gekomen, is gebleken dat de huidige zorg en instelling het beste aansluiten bij de zorgbehoefte van cliënt, hetgeen hiervoor ook is overwogen. Alle partijen zijn het daarover eens.(…)

De uitspraak is in lijn met de uitspraak van de HR van 10 juli 2020:
ECLI:NL:HR:2020:1271: Multiproblematiek: psychische stoornis en psychogeriatrische aandoening (dementie). Maatstaf voor beoordeling of Wvggz, dan wel Wet zorg en dwang (Wzd) van toepassing is.